
Waarom snelheid soms belangrijker is dan perfectie in montage
In montage is snelheid vaak waardevoller dan eindeloze perfectie. Ik deel mijn visie, praktijkvoorbeelden en hoe je de balans vindt tussen tempo en detail.
In montage is snelheid vaak waardevoller dan eindeloze perfectie. Ik deel mijn visie, praktijkvoorbeelden en hoe je de balans vindt tussen tempo en detail.
In de mediawereld wemelt het van de titels. Creative producer, content lead, story editor. Maar vaak zeggen die woorden weinig over wat iemand daadwerkelijk kan. In postproductie draait het uiteindelijk niet om een label, maar om de vaardigheden die iemand meebrengt naar de montagekamer.
Bij bijna elk project waar ik tegenwoordig aan werk komt vroeg of laat dezelfde vraag
De tussentijdse updates van Adobe zijn doorgaans niet meer dan wat bugfixes en stabiliteitsverbeteringen. Maar Premiere Pro 25.5 biedt een paar interessante, zeer welkome nieuwe functies die ik als editor echt merk in mijn workflow.
Netflix begon. Disney+ volgde. En nu ook Prime Video: vanaf eind augustus krijg je in Nederland reclame voorgeschoteld tijdens het streamen — tenzij je extra betaalt.
Voor kijkers irritant? Misschien.
Voor makers zoals jij en ik? Interessant.
Want als zelfs Amazon — het bedrijf dat winst maakt met het verkopen van álles — zijn videoplatform commercieel moet herijken, dan weet je: het speelveld verandert.
Vanaf 16 juni 2025 gelden er in Nederland duidelijke influencerregels voor álle content creators die iets doen met betaalde samenwerkingen. En ja, dat geldt dus óók voor micro-influencers met een kleiner bereik. Of je nou 5.000 of 500.000 volgers hebt, je valt onder toezicht van het Commissariaat voor de Media zodra je structureel reclame maakt. Hoog tijd dus om scherp te hebben wat er verandert.
Montage is verhalen vertellen. Geen knip- en plakwerk, maar emotie, ritme en betekenis in beeld brengen. Dat doe je zelden alleen. Want een goede edit ontstaat zelden zonder één onmisbaar ingrediënt: feedback.
In een wereld waarin alles snel verandert — en iedereen met een camera ineens ‘director of photography (DOP)’ is — lijken functietitels in de media steeds meer te vervagen. En dat is niet per se een compliment.